دسترسی ها

 مبارکه نا ، تحمیل هشت سال جنگ نابرابر رژیم بعثی عراق با حمایت های نظامی و اطلاعاتی قدرت های بزرگ، خسارت های مادی و جانی بسیاری را به دولت و ملت ایران تحمیل کرد. زنان و مردان غیور ایرانی از روزهای ابتدایی آغاز جنگ با برای حفاظت از آرمان های والای انقلاب و دفاع از مرزهای وطن با دستانی خالی به مبارزه با دشمن پرداختند و زیباترین صحنه های ایثار و فداکاری را در تاریخ پرفرازونشیب ایران به یادگار گذاشتند.

عملیات غرورآفرین کربلای 5 یکی از حماسه سازی های بزرگ فرزندان این مرزوبوم در جریان جنگ تحمیلی بود، عملیاتی که صدام حسین رییس جمهوری عراق را وادار ساخت تا او در برابر شرایط ایران برای صلح تمکین کند و قطعنامه ی 598 را پس از هشت سال جنگ بدون دستیابی به اهداف و زیاده خواهی هایش بپذیرد.

قرارگاه های کربلا، نجف، قدس و نوح، گردان مستقل 38 زرهی ذوالفقار و تیپ های 20 زرهی رمضان و مستقل 110 خاتم الانبیا و 22 بدر با مرکزیت قرارگاه خاتم الانبیا انجام این عملیات مهم را برعهده داشتند. رزمندگان جان برکف با هدف تصرف شلمچه و پیشروی به سوی بصره این عملیات را در بامداد نوزدهم دی 1365 هجری خورشیدی با رمز یازهرا(س) آغاز کردند.

در آستانه ی شروع عملیات، با توجه به محدودیت زمان، آخرین تصمیم گیری ها و تمهیدات لازم برای آغاز عملیات اتخاذ شد. با آغاز عملیات خبرهای رسیده حاکی از پیشروی در محورهای مختلف و شکسته شدن خط دشمن بود. نیروهای دشمن پس از عملیات کربلای 4، برپایه این تحلیل که ایران در حال حاضر قادر به انجام عملیات جدید نیست، در تدارک یک تهاجم سنگین به منظور بازپس گیری منطقه ی فاو بودند و با انتقال بیشتر توان، نیروها و توپخانه ی خود به این منطقه، در حقیقت در برابر عملیات کربلای 5 غافل گیر شدند.

پس از گذشت 24 ساعت از آغاز حمله، با ورود قرارگاه قدس و نجف به صحنه ی نبرد، عملیات شدت گرفت. هدف مدافعان وطن از فشار بر دشمن برای بازشدن جاده ی شلمچه و گسترش عملیات بود. پیچیدگی شرایط، وجود موانع طبیعی و مقاومت دشمن موجب شد تا پیشروی در محورهای مختلف به سختی صورت بگیرد. از این رو در نقشه کلی عملیات تاکید بر اقدامات مهندسی، به منظور تثبیت منطقه و هم چنین استفاده از آتش برای درهم کوبیدن مقاومت دشمن، مورد توجه قرار گرفت.

تلاش های نیروهای بعثی در جریان این عملیات غرورآفرین و ناکامی آنها در مقاومت در برابر اراده ی محکم مدافعان ایران اسلامی نشانه ی ناتوانی دشمن ارزیابی می شد، در این شرایط رژیم عراق یا می بایست با توجه به ارزش سیاسی نظامی آن منطقه، برای بازپس گیری آن تلاش می کرد و تلفات انبوهی را متحمل می شد و یا این که حفظ نیرو را بر حفظ زمین ترجیح می داد و عقب نشینی می کرد.

سرانجام پس از هشت شبانه روز نبرد در منطقه ی شرق نهر جاسم، دشمن به خاطر حفظ نیروهایش از این منطقه عقب نشینی کرد. به منظور تجدید قوا و بازسازی یگان های عمل کننده هفتم بهمن 1365 هجری خورشیدی مهلتی 2هفته ای به نیروها داده شد تا آمادگی لازم را برای ادامه نبرد بیابند.

مرحله تکمیلی عملیات در شامگاه سوم اسفند همان سال آغاز شد و نیروها با پیشروی در محور نهرجاسم موفق شدند تا چهارراه شلمچه را به تصرف خود درآوردند. نیروهای خودی همچنین تا سیزدهم اسفند ضمن پیشروی در غرب کانال ماهی و تسخیر یکی از قرارگاه های مستحکم دشمن در منطقه، به انهدام نیروهای دشمن پرداختند.

از مهمترین نتایج موفقیت در این عملیات می توان به تضعیف موقعیت سیاسی و نظامی عراق و بهبود اوضاع جبهه های نبرد به سود نیروهای نظامی ایران اشاره کرد و به دنبال آن رژیم بعث که ضربه های سختی را در میدان نبرد از سربازان پیر جماران دریافت کرده بود، حملات گسترده ای را مراکز اقتصادی، صنعتی و مسکونی ایران بار دیگر در دستور کار قرار داد.

خسارت های بسیاری در این عملیات به حزب بعث وارد شد که از آن جمله می توان به کشته، زخمی و اسارت بیش از 42 هزار و 700 تن از نیروهای دشمن، انهدام بیش از 80 فروند هواپیما، 700 دستگاه تانک و نفربر، 250 قبضه توپ صحرایی و ضد هوایی، 1500 دستگاه خودروی نیروهای عراقی و 81 تیپ و گردان مستقل اشاره کرد.

جانفشانی های فرزندان این مرزوبوم در این عملیات توانایی نظامی ایران اسلامی را به تمام جهان نشان داد و همپیمانان رژیم بعث و صدام را بر آن داشت تا قبل از آنکه وضعیت جبهه های نبرد کاملا به سود ایران تغییر یابد، شرایط ایران را برای صلح بپذیرند و با تصویب قطعنامه ی 598 به جنگی هشت ساله پایان دهند.