دسترسی ها

به گزارش مبارکه نا به نقل از تهران پرس-در لحظات پایانی عمر شریف حضرت، یعنی زمان تحقق حادثه کربلا نکات تربیتی بیشتری در دسترس داریم چراکه در این مقطع ازعمر حضرت، فرزندان و اهل بیت ایشان به طور مستقیم همراهش بودند و در نتیجه زمینه بروز نکات تربیتی بیشتری فراهم بوده است و یکی از دلایل پا فشاری امام بر حضور اهل بیتشان در کربلا همین بوده است.

حادثه کربلا از منظر تربیت فرزندان

همه کسانی که پیرامون این حادثه به تامل نشسته اند،به فراخور شناخت خویش از آن درس گرفته، مبارزان درس مبارزه،آزادگان درس آزادگی، شهادت طلبان درس شهادت و مصلحان اجتماعی درس اصلاح گرفته اند.
ذکر این نکته مفید است که، گوناگونی شرایط زمانی ائمه اطهار باعث گشته تا آنان با وجود آرمان مشترک، در عرصه دعوت و تربیت شیوه های گوناگون داشته باشند. در میان امامان شیعه، امام حسین(ع) شرایط ویژه خود را داشتند. بنابراین ضمن آن که همه زندگی و سیره حضرت سرمشقی کامل برای پیروانشان است، سیره تربیتی آن حضرت در حادثه کربلا، خصوصا برای کسانی که زندگیشان به شرایط زمانی آن حضرت شباهت بیشتری دارد و می‌خواهند حسینی باشند، اهمیت بیشتری دارد.

توجه به نیازهای فرزندان

توجه به نیازهای گوناگون از نکات مهم تربیتی است، نیازهایی که در قالب های زیستی، عاطفی، روانی و معنوی جلوه گر می‌شود. در واقعه کربلا نیز با وجود همه مسایلی که امام حسین(ع) در پیش روی خود داشتند، از توجه به نیازهای مادی و معنوی فرزندان و همراهان خود غافل نماندند.

الف: نیازهای مادی
نیازهای مادی احتیاج اولیه هر انسان است و انسان بدون تامین آن، قادر به ادامه حیات نیست. نیاز به رفع تشنگی از این جمله است که در کربلا به خاطر وضعیت ویژه ای که دشمن برای کاروان کربلا به وجود آورد، به نیازهای حیاتی تبدیل شد و ایشان را به تلاش، برای رفع آن، واداشت؛ از این رو، آن‌گاه که حضرت عباس(ع) از برادر اجازه مبارزه با دشمن طلبید، حضرت از او خواست برای کودکان آب فراهم نماید و فرمود:پس کمی آب برای این کودکان فراهم کن…

ب: نیازهای عاطفی
کودکان و نوجوانان به خاطر موقعیت سنی و آسیب پذیری بیشتر در برابر مشکلات نیاز دو چندان به بر آوردن نیازهای عاطفی و روانی دارند، این نیازها، بخصوص در شرایط ویژه، از دست دادن والدین، هنگام بیماری و… چنان شدت می یابد که بی توجهی به آن ها حیات روانی و عاطفی کودک را به مخاطره می اندازد.
فرزندان و همراهان امام(ع) در میدان مبارزه، در سخت ترین حالات، ایشان را صدا می زدند و در واپسین لحظات، اوج نیاز عاطفی خویش را به نمایش می گذاشتند.

در آخر باید بیان کرد سیره‌ امام‌ حسین‌(ع) پرتو کامل‌ترین‌ الگوهای‌ ماندگار درتاریخ‌ بشر است‌،که‌ زیباترین‌ و ملموس‌ترین‌ جلوه‌های‌ انسانی‌ تربیت‌ یافته‌ را به‌ تصویرمی‌کشند و آن‌ را مدل‌ برای‌ آینده‌ و مسیر حرکت‌ همگان‌ قرار می‌دهند، بنابراین‌ سرورشهیدان‌ و همه‌ رفتار و گفتارش‌ کوثر بی‌انتهای‌ تربیت‌ انسان‌ بشمار می‌رود.