در حالیکه اخبار ورود گزینه های مختلف به انتخابات ریاست جمهوری هنوز در حد گمانه زنی است، برخی چهره های سیاسی تلاش می کنند که با برخی اظهارات پیرامون عدم تمایل برای کاندیداتوری در واقع نگاه ها را بیشتر متوجه خود کنند!

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مبارکه نا، به نقل از  شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ «تَکرار می کنم…» کارزار تبلیغات انتخاباتی برای جریان اصلاحات بود که محمد خاتمی در روزهای منتهی به دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در کشور به راه انداخت؛ کارزاری که اگرچه در ابتدا توانست طیفی را برای انتخاب گزینه مورد حمایت اصلاح طلبان ترغیب کند اما طولی نکشید زمینه های سرخوردگی اجتماعی برای آنهایی که به توصیه «تَکرار» عمل کرده بودند را فراهم کرد.

اصلاح طلبان در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال 96 تمام قد پشت سر حسن روحانی ایستاده و برای حمایت همه جانبه از وی حتی سناریو کاندیدای بدلی را نیز کلید زدند. اسحاق جهانگیری کاندیدای مدعی جریان اصلاحات در دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بود که در آخرین روزهای منتهی به انتخابات به نفع روحانی کناره گیری کرد.

همزمان برای تکمیل این سناریو خاتمی با انتشار یک ویدئو در فضای مجازی از مردم خواست «رای به روحانی را تَکرار کنند» این موج تبلیغی به همراه فضاسازی های انجام شده از سوی جریان اصلاحات و رسانه های همسو با آن، در نهایت سبب شد که روحانی به عنوان دوازدهمین رئیس جمهور منتخب ملت معرفی شود و اصلاح طلبان تا چند ماه از این پیروزی ذوق زده بودند و ابراز رضایت می کردند.

اما در حالی که هنوز 6 ماه از برگزاری انتخابات نگذشته بود سرمایه اجتماعی که با فریب «تَکرار» به روحانی رای داده بود از دست رفت. رسانه های اصلاح طلب به بهانه های مختلف تلاش در کمرنگ کردن رابطه خود با دولت حسن روحانی را در پیش گرفتند و آرام آرام حمایت از وی را انکار کردند.

به عنوان مثال صدای اصلاحات در گزارشی ادعا کرد «روحانی اصلاح طلب نبوده، نیست و نخواهد بود». احزاب اصلاح طلب روحانی را «کاندیدای اجاره ای خوانده» و حمایت از او را اشتباه استراتژیک دانشتند.

بی اعتمادی به بزرگان اصلاح طلب البته محدود به چند ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری نبود چرا که خاتمی یک سال قبل از آن در جریان انتخابات مجلس دهم نیز تله فریب را برای مردم پهن کرده بود.

وی در جریان تبلیغات انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی که در دو دوره از یعنی 7 اسفند 94 و 10 اردیبهشت 95 بزگرار شده بود نیز دست به دامن انتشار فیلم در فضای مجازی شده بود و از اصلاح طلبان خواسته بود که به تمام 30 نفر لیست تهران در انتخابات مجلس رای بدهند و گفته بود «تَکرار می کنم، به تمامی افراد لیست امید»!

لیست امیدی که عملکرد آن محدود به عکس یادگاری با سیاستمداران غربی و سفر به دور دنیا و عکاسی از موزه لوور بود.

 

ناکارآمدی مجلس دهم و بی توجهی به وعده های انتخاباتی از یک سو و عملکرد دولت در حوزه های مختلف به خصوص اقتصادی و سیاست خارجی از سوی دیگر سرمایه اجتماعی مردم را به باد داد. روحانی با حمایت اصلاح طلبان وعده گشایش اقتصادی داده بود و برجام را وسیله ای برای مذاکره و برقراری رابطه با آمریکا اما نه گشایشی در اقتصاد کشور رقم خورد و نه آمریکا مواضع خود را نسبت به جمهوری اسلامی ایران عوض کرد.

این روزها اما درحالی که آرام آرام تنور انتخابات در حال گرم شدن است، لیدر جریان اصلاحات به خیال اینکه مردم سوء استفاده از اعتمادشان را فراموش کردند در حال پالس پراکنی برای انتخابات پیش رو است.

در حالیکه اخبار ورود گزینه های مختلف به انتخابات ریاست جمهوری هنوز در حد گمانه ظنی است و تا این لحظه نه خانی رفته و نه خانی آمده! خاتمی گفته «کاندیدای ریاست جمهوری نمی شوم»

محمدصدوقی، خواهرزاده خاتمی در صفحه اینستاگرامش نوشته است «دیروز سید محمد خاتمی را دیدم، به من گفت کاندیدای ریاست جمهوری نمی شود؛ چرا که سرمایه ام اعتماد مردم است و وقتی چنین چیزی ممکن نیست نباید با امید و اعتماد مردم بازی کرد»!

البته این اظهارات بیشتر از آنکه به اعلام موضع شبیه باشد به پاک کردن صورت مسئله شبی است. سرمایه اجتماعی و اعتماد مردم زمانی بر باد رفت که تله ای با رمز «تَکرار» می کنم برای مردم پهن شد اما هیچ گاه هیچ کس مسئولیت آن را نپذیرفت.

شاید به سختی کسی بتواند منکر این مساله شود که روحانی با حمایت تمام قد اصلاح طلبان روی کار آمد و لیست امید مورد حمایت اصلاحات بود اما نه توضیحی درباره عملکرد خود داد و نه هیچ گاه بعد از آن حاضر به تَکرار حمایت خود نشد.

یا در مورد دیگر مواضع محمدجواد ظریف در جریان تصویب برجام همواره مورد حمایت جریان اصلاحات بود، اما سرانجام اعتماد مردم به این مواضع چیزی نبود جز اینکه وزیر امورخارجه اعلام کرد که از چیزی دفاع کردم که خودم به آن اعتقاد ندارم!

در همین بین نیز محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در مصاحبه های پرتعداد هفته های اخیر خود دائما و احتمالا بسیار اتفاقی در برابر این سوال قرار می گیرد که «کاندیدای انتخابات 1400 می شوید؟» و او نیز با ژستی قابل تامل پاسخ می دهد که «دوستان خیالشان راحت باشد، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری نمی شوم!»

این اشاره ها به «کاندیدا نشدن…» شاید بیشتر از آنکه از نگرانی برای پایگاه اجتماعی و … مطرح شود، بیشتر نوعی بازارگرمی برای روزهای منتهی به ثبت نام کاندیداهای انتخابات تلقی می شود و بعید نیست در هفته های آینده شاهد شکل گیری کمپین هایی برای دعوت از چهره های منکر کاندیداتوری در انتخابات در جریان اصلاح طلب و نزدیک به دولت باشیم.

سرمایه اجتماعی در این 7 سال خرج چیزی شد که گردانندگان صحنه بازی خود به آن اعتقاد نداشتند با این حال سخن از امید و اعتماد مردم به میان می آورند. شاید عجیب باشد اما واقعیت این است کسانی که در 7 سال گذشته سرمایه اجتماعی، امید و اعتماد مردم را بازیچه سیاست بازی خود کردند احتمالا همچنان سودای حضور در پاستور را در ذهن دارند.