دسترسی ها

وی ادامه داد: اگر بخواهیم از لحاظ عبادی زندگی امام حسن (ع) بنگریم باید به این نکته اشاره کنیم که هر کدام از ائمه معصوم ما، عابدترین زمان خود بودند. همان طور که در حال حاضر اگر بپرسند عابدترین فرد چه شخصی است، باید به وجود مقدس امام زمان (عج) اشاره کنیم. با این اوصاف، ویژگی‌های خاصی در عبادت‌های امام مجتبی (ع) ذکر شده است.

بهتاش در مورد ویژگی‌های عبادت امام حسن مجتبی(ع) تأکید کرد: ذکر شده است که بدن مبارک امام(ع) از ترس خداوند، در هنگام وضو می‌لرزید و رنگ صورتشان تغییر می‌کرد. وقتی ایشان به مسجد برای اقامه نماز می‌رفتند، لباس زیبا می پوشیدند. حضرت (ع) نیز در پاسخ به پیروانی که خواستار دانستن دلیل این کار بودند، می‌فرمودند: خداوند زیباست، زیبایی‌ها را دوست دارد و من خودم را برای خداوند زیبا کردم. فرموده امام (ع) می‌تواند الگویی برای ما باشد و با ظاهری مرتب و معطر به مسجد که محل عبادت خداوند متعال است، برویم.

وی افزود: در شرح حال امام حسن (ع) آماده است که حضرت (ع) بیست و پنج بار با اینکه مرکب سفر داشتند اما با پای پیاده به حج رفته‌اند. وقتی این سفرها را تصور می‌کنیم ضیافتی را می ‌ینیم که امام (ع) با پای پیاده و همسفران نیز همراه با ایشان لبیک گویان به سمت خانه خدا می‌روند.

حاج یدالله بهتاش در خصوص علت آنکه به امام مجتبی(ع) را کریم اهل بیت(ع) می‌نامند، تصریح کرد: به نظر من دلیل این نام‌گذاری یک عمل خاص است که در منابع فقط به امام حسن(ع) منصوب است و برای سایر ائمه (ع) سندی را برای انجام این عمل را پیدا نکرده‌ام. عمل پسندیده مذکور آن است که حضرت امام حسن مجتبی(ع)، دو مرتبه و برخی دیگر گفته‌اند سه مرتبه نصف هر آنچه که اندوخته مالی داشتند را به فقرا بخشیدند.

وی افزود: به طوری که امام (ع) در مرتبه اول نصف ثروت شان را به فقرا اهدا نمودند و بعد از مدتی آن نصف دیگر اندوخته‌شان را نصف کردند و به نیازمندان تقدیم نمود. در برخی سندها آمده است که امام حسن(ع) در مرتبه سوم نیز به همین شکل به فقرا کمک نمودند. البته در سخاوت حضرت(ع) نکات دیگری است. اما آنچه به آن تأکید شده همین بخشش نصفی از اندوخته مالی می‌باشد.

این نویسنده و سخنران اهل بیت(ع) در خصوص زندگی سیاسی امام حسن مجتبی(ع) تأکید کرد: برخی امام حسن(ع) را شخصیتی صلح طلب و بر عکس امام حسین(ع) فردی شجاع می‌پندارند. اما این طور نیست پیامبر اکرم(ص) فرمودند: حسن و حسین(ع) هر دو امام هستند، چه قیام بکنند و چه بنشینند. ائمه(ع) شرایط زمانی و مکانی را در نظر می‌گرفتند.

وی تصریح کرد: اگر توجه داشته باشیم، امامت امام حسین(ع) از سال 50 قمری پس از شهادت امام حسن(ع) آغاز شده و پس از ده سال واقعه کربلا اتفاق افتاده است. بنابراین این طور نبوده است که بلافاصله بعد از شهادت امام حسن(ع) امام حسین(ع) قیام کنند. بلکه ائمه معصوم بر اساس شرایط زمانی و مکانی خود اقدام می‌کردند. از این روی اگر آن شرایط برای امام حسن (ع) اتفاق افتاده و با معاویه صلح کرده است به خاطر شرایط زمانی آن دوره است.

بهتاش در مورد رابطه میان امام حسین(ع) و امام حسن(ع) اظهار داشت: ما احادیثی داریم که هم در مورد امام حسن(ع) و هم امام حسین(ع) است. در این زمینه پیامبر اکرم فرمودند: امام حسن(ع) و امام حسین(ع)، دو سرور جوانان اهل بهشت هستند اما پدر آنها بهتر از آنها هست. با این حال امام حسین(ع) در زمان امامت برادر گرانقدرشان، پیرو و مطیع ایشان بودند که این احترام تازمان شهادت امام حسن(ع) در هفتم یا بیست و هشتم صفر سال 50 هجری قمری، ادامه داشت.

در پایان حاج یدالله بهتاش نویسنده و سخنران اهل بیت(ع) به حدیثی از امام حسن(ع) اشاره کرد و افزود: ما باید زندگی ائمه (ع) را سرمنشاء زندگی خود قرار بدهیم. امام حسن(ع) می‌فرمایند: سه چیز انسان را هلاک می‌کند. آن سه تکبر، حرص و حسد هستند. بیاییم تکبر را کنار بگذاریم و متواضع باشیم. از حرص دوری کنیم و قانع باشیم و از حسد پرهیز کنیم و خیرخواه همدیگر باشیم.

انتهای پیام/ باشگاه خبرنگاران