دسترسی ها

مبارکه نا، معصومه طاهری/ بی شک ماه رمضان همیشه یکی از خاطره انگیزترین روزهای عمر هر مسلمانی است؛ به خصوص لحظه افطار تا سحر آن هم در تابستانهای گرم با روزهای بلندی که دارد این خاطرات را در بسیاری از آثار هنری و نمایشی از جمله سریالها می شد دید.

اما از اواخر دهه هفتاد ماه رمضان کم کم با طعم سریال های تلویزیونی آشنا شد سریال های سوریه ای قبل از اذان مغرب و لحظه افطار فتح بابی برای این موضوع شدند سریالی که در بین مردم بیشتر با نام زکیه شناخته می شد با موضوعی عشقی و تجاری در شهر حلب سوریه، که این روزها آتش جنگ به همت استعمارگران غربی و دست پرورده های وهابی شان در آن شعله ور است ماه رمضان ما را کم کم دچار تغییر کرد تا چند سال پس از آن سریال های سوری چاشنی لحظات قبل از افطار ما بودند اما سریال های ایرانی با طعم طنز و خنده این انحصار را شکستند و کم کم به یک رویه تبدیل شدند که شاید رضا عطاران پرونده کاری ماه رمضانی بیشتری در حوزه طنزی دارد.

با رشد ماهواره و استفاده از شبکه های ماهواره ای در بین برخی از اقشار مردم سیاست های تلویزیونی نیز به سمت پر کردن اوقات فراعت با هدف رقابت با ماهواره کشانده شد همین موضوع سبب گشت تا کم کم تنوع برنامه سازی ها و تولیدات سیما به خصوص در ماه مبارک رمضان بالا برود در کنار برنامه های ترکیبی که مشهورترین آن «ماه عسل» و «شهر باران» است.

سریال ها نقش غیر قابل انکاری در ماه رمضان ها داشته اند تا جایی که پس از افطار تا پاسی از شب به طور کامل شبکه های تلویزیونی پشت سر هم وقت مردم را به سیطره خود درآورده بودند، موضوعی که البته با نقدهایی از سوی برخی علما مواجه شد؛ چرا که ماه مبارک فرصتی برای تامل و تعقل و عبادت است اما رسانه ملی کم کم این فرصت را از بسیاری از خانواده ها ربود حتی خواه ناخواه در خانه و خانواده مسئولان و علما نیز ورود جدی پیدا کرد.

به همین خاطر دست اندرکاران تلویزیونی سعی کرده اند تا در تولید برنامه های مختص ماه رمضان تمهیداتی اندیشیده شود به این صورت ضمن سرگرم سازی و گذران فراغت به عنوان پاداش به روزه داران، زمانی را هم برای عبادت و حضور در مراسم معنوی شبهای ماه مبارک داشته باشند که تا حدودی با توجه به کمبود بودجه و مشکلات اقتصادی این شیوه می تواند موثر باشد.

براساس اخبار منتشر شده در ماه رمضان امسال کنار برنامه های ترکیبی سالانه که به صورت ثابت جزء کارنامه ماه رمضان هستند مانند «ماه عسل» و «شهر باران»، سریال های «برادر» به کارگردانی جواد افشار، «علی البدل» به کارگردانی سیروس مقدم و«چرخ‌وفلک» با کارگردانی مشترک چندین تن از کارگردانان از گزینه‌های رمضانی هستند.

البته سریال پادری (دودکش ۲) کاری از محمدحسین لطیفی هم که با وجود انتظارات در نوروز ۹۵ پخش نشد گویا باز این مجموعه باید در انتظار بماند و تا این لحظه قرار نیست در ماه مبارک رمضان به روی آنتن برود.

گفته می شود سریال پادری روزهای آخر تولیدش است و بستگی به تصمیم عوامل تلویزیون دارد، اگر امکانش باشد قبل از ماه مبارک رمضان پخش می‌شود و اگر امکانش نباشد بعد از ماه مبارک رمضان این سریال را به روی آنتن می‌رود؛ که در هر حال امیدواریم سفره افطاری به سبک تلویزیون تا پایان ماه مبارک رمضان خروجی قابل قبولی داشته باشد و تنها شاهد کارهای سفارشی و رفع تکلیفی نباشیم، زیرا به دلیل اینکه قرار است سی شب را پوشش بدهند و کارها نسبتا طولانی است نباید کیفیت فدای کمیت بشود و اینکه تنها پر کردن آنتن ملاک باشد؛ البته پر واضح است که در چند سال اخیر کمبود بودجه نیز به جان رسانه ملی افتاده است و مانع از تولید آثار فاخر و مناسب شده است چیزی که امسال نیز در کنار همان بحث بودن و یا نبودن سریال ها که منتقدان خاص خود را دارد نگرانی ها درباره کیفیت آثار را نیز گسترش داده است.

با این وجود به دلیل اثرگذاری این نوع سریال های شبانه می بایست به محتوا و چگونگی ارائا برای مخاطبان عام تلویزیونی بیشتر اندیشید.

انتهای پیام/ صاحب نیوز