دسترسی ها

دوران مذاکره سپری شد و اینک دوران عمل طرف مقابل به تعهداتش است اما به نظر می‌رسد که طرف غربی سعی دارد اصطلاحا دبه کرده و از بار تعهداتی که در برجام داده شانه خالی کند. متاسفانه در این شرایط برخی از سیاسیون داخلی نیز به جای اینکه در راستای استحکام و نظارت بر حسن اجرای برجام عمل کنند آب به آسیاب دشمن ریخته و آنها را در بهانه‌تراشی بر ضد منافع ملی کشورمان یاری می‌کنند.

در حال و هوای تعطیلات نوروز هاشمی رفسنجانی که در جزیره کیش اقامت داشته، صفحه شخصی شبکه‌های اجتماعی از جمله توئیتر خود را فعال کرده و مطالب و پیام‌هایی را برای افکارعمومی ارسال می‌کرد. یکی از این پیام‌ها جمله « دنیای فردا دینای گفتمان‌هاست نه موشک‌ها» بود که بسیاری را به تعجب واداشت.

اما اینک تبعات این جمله مرموز بیشتر مشخص می‌شود. پس از این جمله بود که مفاد نامه آمریکا و متحدانش به «بان کی مون»، دبیر کل سازمان ملل متحد علیه برنامه موشکی ایران فاش شد. خبرگزاری «رویترز» نوشت که آمریکا، انگلستان، فرانسه و آلمان در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل متحد اعلام کردند آزمایش‌های موشکی ایران در تقابل با قطعنامه ۲۲۳۱ (قطعنامه تصویب توافق برجام) شورای امنیت است.[1]

به نوشته رویترز، دیپلمات‌های شورای امنیت نیز خود اذعان دارند که توجیهات مطرح شده برای اعمال تحریم‌های تازه علیه ایران به بهانه رزمایش موشکی، ضعیف است، چراکه با متن قطعنامه همخوانی ندارد اما به نظر می‌رسد صداهایی در ایران در این راستا به ادعاهای طرف‌های غربی وجاهت می‌بخشند. سخنان هاشمی رفسنجانی در اینکه هم راستا با غرب اعلام می‌کند دنیای امروز دنیای موشک نیست یکی از این موارد است.

همین موارد سبب شد تا دبیرکل سازمان ملل اعلام کرد آزمایش‌های موشک‌های بالستیک توسط ایران باعث نگرانی است.

بر اساس گزارش وبگاه «ال‌بی‌سی»، بان کی مون در ادامه افزود: « اینکه تحریم‌هایی در این خصوص اعمال شود یا نه و هم‌چنین چگونگی این تحریم‌های احتمالی، به شورای امنیت بستگی دارد.[2]»

هاشمی در حالی تنها بر گزینه مذاکرات تاکید می‌کند که بسیاری از کارشناسان سیاسی مذاکرات هسته‌ای را تنها یکی از ابزار مواجهه با طرف غربی برای رسیدن به مقصود می‌دانند و در بسته مقابله با حربه‌های غرب مذاکرات را به عنوان یک ابزار نسبتا موثر قلمداد می‌کنند.

درواقع سیاست در دنیای امروز ایجاب می‌کند که با یک جعبه ابزار به مقابله با مشکلات خارجی رفت که مذاکره و دیپلماسی یکی از این ابزارهاست که بایستی در کنار آن اقتدار نظامی و اقتصادی و … نیز باشد که توان موشکی ایران در این عرصه راهگشاست. این موضوعی است که سیاستمداری مانند هاشمی رفسنجانی در این عرصه بایستی بدان اشراف داشته باشد و از بدیهیات کار سیاسی است.

کارشناسان معتقدند نامگذاری امسال به نام « اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» نیز از سوی رهبر معظم انقلاب با هدف خارج کردن حربه و ابزار تحریم از دست طرف غربی صورت گرفت که می‌تواند کشورمان را در عرصه بین‌المللی یاری دهد.

هاشمی رفسنجانی در این راستا با شخصیت دهی دیپلماتیک به انقلاب در توئیتی دیگر فردی مانند ظریف را به عنوان نماد انقلابی‌گری معرفی کرد تا بیش از پیش بر مواضع عجیب بود که با واقعیات سیاسی در جهان بین‌الملل منافات دارد، تاکید کند.

به نظر می‌رسد این موضوع تفکری انحرافی است که توسط جریان خاصی برای تغییر گفتمان واقعی انقلاب اسلامی در حال ترویج است. موضوعی که با واکنش رهبر انقلاب در در دیدار جمعی از مداحان و ذاکران اهل بیت(ع) روبرو شد و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با انتقاد شدید از کسانی که روزگار و دنیای فردا را دنیای مذاکره می دانند و نه موشک خاطرنشان کردند: «روزگار، روزگار همه چیز است وگرنه به راحتی و به صراحت حق ملت را خواهند خورد.[3]»

فرش قرمزی که هاشمی برای گزارش اتهام‌آمیز آمانو علیه ایران پهن کرد

ماجرای تایید اتهامات واهی غرب علیه ایران توسط هاشمی رفسنجانی البته به موضوع موشکی که به عنوان برجام 2 برای خلع سلاح ایران و گرفتن توان نظامی کشورمان توسط غرب اجرا می‌شود ختم نمی‌شود. پیشتر نیز در آذرماه سال 94 هاشمی رفسنجانی پیش از ارائه گزارش آژانس بین‌المللی اتمی درباره ارزیابی برنامه هسته‌ای ایران سخنانی ابهام‌آمیز در مورد تمایل برخی به ساخت سلاح‌ هسته‌ای در کشورمان قبل از سال 2003 بر زبان راند که به طور مشکوکی در گزارش آمانو تکرار شد و بخش سیاه این گزارش را تشکیل می‌دهد، که دست بر قضا مورد توجه رسانه‌های صهیونیستی هم قرارگرفت.[4]

هاشمی در مصاحبه با سایت امید هسته‌ای مدعی شده بود: «در سفر پاکستان می‌خواستم با عبدالقدیرخان دیدار کنم اما به من نشان ندادند. او معتقد بود کشورهای اسلامی باید بمب اتم داشته باشند»، «در سال ۶۱ ذهنیت ما این بود که باید خود را به عوامل بازدارنده مسلح کنیم» و «درست است که ما اجازه رفتن به‌طرف سلاح هسته‌ای را نداریم، ولی اگر شرایطی پیش بیاید و ضرورتی پیدا کند و یا دشمنی پیدا کنیم که بخواهد از این سلاح استفاده کند، قدرت ما محفوظ است.»

وی در بخش دیگری از سخنان خود نیز درباره تمایل برخی از افراد در ایران به ساخت سلاح هسته‌ای در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران گفت:«همان‌گونه که گفتیم، اوایل که شروع کردیم، در جنگ بودیم و دنبال این بودیم که چنین امکانی برای روزی که دشمن ما بخواهد از سلاح هسته‌ای استفاده کند، داشته باشیم. چنین تفکری بود. اما هیچ‌وقت جدی نشد.»[5]

معلوم نیست این ادعاهای مخدوش و مغلوط در زمانی که آژانس بین‌المللی اتمی درگیر تهیه گزارش ارزیابی بود با چه انگیزه‌ای عنوان شد اما متأسفانه در پی این گزارش رسانه‌های صهیونیستی با استناد به سخنان رئیس‌جمهور سابق ایران، کشورمان را متهم به تلاش برای ساخت سلاح هسته‌ای کرده و سخنان هاشمی را به‌مثابه سندی آشکار در این زمینه عنوان کردند. خطی که غربی‌ها دیروز و امروز علیه توان موشکی ایران دنبال می‌کنند.

کارشناسان معتقدند اگر با حسن ظن بخواهیم این اظهارات را تبیین کنیم باید جهالت را به هاشمی رفسنجانی و یارانش نسبت دهیم، جهالتی که موجب می‌شود این سؤال را مطرح کنیم چرا هاشمی با چنین سابقه‌ و تجربه‌ای در بزنگاه‌ها با جهل و خامی صحبت می‌کند؟ و اگر بخواهیم کمی از حسن ظن خارج شویم و رفتار چند ساله هاشمی را بر اساس انحراف از اصول انقلاب تحلیل کنیم، باید به گزینه خیانت و عناد این چنین سیاست‌مدارانی شهادت دهیم.

به هر جهت به نظر می‌رسد این نوع سخنان بیش از آنکه نفع و سودی برای کشورمان داشته باشد بهانه‌تراشی و آتش‌تهیه برای دشمنان علیه کشورمان است که می‌توان آنرا به خودزنی‌های بزرگ علیه منافع ملی تعبیر کرد. هاشمی سال جدید را نیز با این سخنان متناقض آغاز کرد و مشخص نیست تا کی این موارد از سوی وی ادامه خواهد داشت؟