دسترسی ها

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مبارکه نا، نمونه هایی از مخالفت و مقابله برخی منتظران در هنگام ظهور با مهدی موعود عج را در ادامه می خوانیم!

* سوره مائده آیه ۵۴: اى کسانى که ایمان آورده اید، هر کس از شما از دین خود برگردد، به زودى خدا گروهى [دیگر] را مى آورد که آنان را دوست مى دارد و آنان [نیز] او را دوست دارند. [اینان ] با مؤمنان، فروتن، [و] بر کافران سرفرازند. در راه خدا جهاد مى کنند و از سرزنش هیچ ملامتگرى نمى ترسند. این فضل خداست. آن را به هر که بخواهد مى دهد، و خدا گشایشگر داناست.

این آیه دال بر ارتداد و برگشتن برخی از دین است و امکان و خطر چنین مطلبی را هشدار می دهد.

* امام صادق (علیه السلام) می فرماید: هنگامی که حضرت قائم (عج) قیام کند، گروهی از دین و ولایت خارج می شوند؛ در صورتی که پنداشته می شد که آنان از پیروان حضرت می باشند. نیز افرادی ولایت حضرت را می پذیرند؛ در صورتی که مانند آفتاب پرستان و ماه پرستان بودند (نعمانی، غیبه، ص ۳۱۷؛ طوسی، غیبه، ص ۲۷۳؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص ۳۶۳، ۳۲۹).

* امام خمینی ره:… در روایات قریب به این معنا دارد که برخی فقهای عصر با ایشان(عج) مخالفت می کنند (صحیفه، ج ۱۹ ص ۳۰۳)

نمونه های تاریخی مخالفت منتظران با موعود خود بعد از ظهور:

* انکار پیامبر اسلام توسط یهودیانی که منتظر ظهور ایشان بودند؛ سوره بقره آیه ۸۹:

و هنگامى که از جانب خداوند کتابى که مؤید آنچه نزد آنان است برایشان آمد، و از دیرباز [در انتظارش‏] بر کسانى که کافر شده بودند پیروزى مى‏جستند ولى همین که آنچه [که اوصافش‏] را مى‏شناختند برایشان آمد، انکارش کردند. پس لعنت خدا بر کافران باد.

* انکار حضرت مسیح (علی نبینا و آله و علیه السلام) توسط برخی یهودیانی که منتظر او بودند.

* یاری نکردن امام حسین علیه السلام توسط کسانی که برای حضرت دعوت نامه فرستاده بودند و بلکه ورود در جنگ با آن حضرت.

* و در تاریخ معاصر مقابله منافقین با امام خمینی (ره) و نیروهای ریزشی درمقابل ایشان و مقام معظم رهبری؛ (همان کسانی که برای پیروزی انقلاب اسلحه کشیدند و به زندان افتادند اما در نهایت برای سرنگونی انقلاب از هیچ تلاشی فروگذار نکردند و با دشمنان قسم خورده انقلاب هم پیمان شدند) از نمونه های بارز تاریخی است که نشان می دهد منتظران با منتَظر خود وارد انکار و جنگ شده اند.

نتیجه: تا اینجا معلوم شد که شخص منتظر نباید فقط منتظر باشد؛ زیرا چه بسا منتظری که در برابر امام عج می ایستد بلکه باید طوری خود را آماده ظهور کند که در صف یاران حضرت قرار بگیرد و نه در صف مخالفان حضرت.

بررسی چرایی و علل تقابل برخی نیروهای منتظر با حضرت عج:

بنا بر روایات عمدتا دو عامل باعث می شود که برخی از منتظران در مقابل حضرت بایستند؛

۱) تقابل قرائت آنان از اسلام با قرائت حضرت عج از اسلام

۲) برنتابیدن شیوه حضرت عج در برخوردار با کفار و منافقان

الف) تقابل قرائت حضرت عج از اسلام با قرائت برخی منتظران از اسلام:

* فضیل می گوید، امام صادق (علیه و السلام) فرمود: هنگامی که قائم ما قیام کند، بیش از آنچه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از جاهلان دوران جاهلیت ناراحتی دید، از جاهلان رنج و ناراحتی خواهد دید.
پرسیدم: چگونه و چرا؟ فرمود: پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)، در روزگاری مبعوث شد که مردم سنگ و چوب و بت های تراشیده شده را می پرستیدند، ولی قائم ما در روزگاری قیام می کند که با قرآن علیه حضرت احتجاج می کنند و آیات را علیه آن حضرت تأویل می نمایند. (غیبه النعمانی، ص ۲۲۲؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص ۱۲۰)

* امام باقر علیه السلام می گوید، [وقتی او] برخی احکام را اجرا کند و برخی از سنت ها را بازگو نماید گروهی از مسجد خارج می شوند که قصد خروج و قیام علیه حضرت را دارند پس حضرت دستور می دهد آنها را اسیر کرده و گردن بزنند. (تفسیر عیاشی/۲/۵۶)

همانطور که از این روایات بر می آید عده ای از منتظران با حضرت مخالفت می کنند چون تصور و برداشت دیگری از اسلام و قرآن دارند؛ قرائتی متفاوت از قرائت امام عج و با استناد به آیات قرآن و سیره رسول خدا و اهل بیت در برابر حضرت صف آرایی می کنند و می گویند این اسلام آن اسلامی نیست که ما می شناسیم و این یک اسلام جدید (و در واقع بدعت است) لذا چه بسا مهدی بودن او را انکار کنند و وارد مبارزه با حضرت شوند.

* عبدالله بن عطاء می گوید، از امام صادق سوال کردم: سیره و رفتار مهدی چیست؟ فرمود: همان کاری را که رسول خدا(ص) انجام داد، مهدی هم انجام می دهد. بدعت های موجود را خراب می کند. چنانکه رسول خدا(ص) اساس جاهلیت را منهدم نمود، آنگاه اسلام را از نو بنا می کند. (النعمانی، الغیبه، ص ۳۲۰؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص ۳۵۲؛ حلیه الابرار، ج۵، ص ۳۲۳)

* زراره می گوید، از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: آیا روش و سیاست حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) همانند روش پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) خواهد بود؟ امام (علیه و السلام) فرمود: «هرگز، هرگز؛ ای زراره! او سیاست پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) (در برخورد با دشمنان) را در پیش نمی گیرد. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) با ملایمت و نرمی و مهربانی رفتار می کرد تا دل ها را به دست آورد و مردم با آن حضرت الفت گیرند؛ ولی حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، سیاست قتل را در پیش می گیرد و طبق دستوری که دارد، رفتار می کند و توبه کسی را نمی پذیرد. پس وای بر کسی که با او مخالفت کند (نعمانی، غیبه، ص ۲۳۱؛ عقد الدرر، ص ۲۲۶؛ اثبات الهداه، ج۳، ص ۵۳۹؛ حلیه الابرار، ج۵، ص ۳۲۲؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص ۳۵۳)

جمع این روایات به این است که در برخی امور همچون پیامبر اکرم و در برخی امور دیگر طور دیگری رفتار می کند چون شرایط دوران حضرت از شرایط پیامبر اکرم متفاوت خواهد بود و بالطبع برخی از منتظران با هر دو بخش کار دچار مشکل می شوند؛ یکی را به عنوان بدعت و دیگری را به عنوان عدم تطبیق با سیره رسول خدا مطرح خواهند نمود لذا در روایات بر انطباق و عدم انطباق برخی از کارهای حضرت عج با کارهای رسول خدا و ائمه اطهار تاکید شده است.

ب) برنتابیدن شیوه حضرت عج در برخوردار با کفار و منافقان

* امام باقر (علیه و السلام) می فرماید: «… حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به سوی کوفه رهسپار می شود. در آنجا شانزده هزار نفر از بتریه مجهز به سلاح در برابر حضرت می ایستند؛ آنان قاریان قرآن و دانشمندان دینی هستند که پیشانی های آنان از عبادت زیاد پینه بسته، چهره های شان در اثر شب زنده داری زرد شده است و نفاق سراپای شان را پوشانده است.

آنان یک صدا فریاد بر می آورند: ای فرزند فاطمه! از همان راه که آمده ای باز گرد، زیرا به تو نیازی نداریم.
حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در پشت شهر نجف، از ظهر روز دوشنبه تا شامگاه بر آنان شمشیر می کشد و همه را از دم تیغ می گذراند. در این نبرد از یاران حضرت حتی یک نفر زخمی نمی شود (دلائل الامامه، ص ۲۴۱؛ طوسی، غیبه، ص ۲۸۳؛ اثبات الهداه، ج۳، ص ۵۱۶؛ بحار الانوار، ج۲، ص ۵۹۸٫)

(بتریه یکی از فرقه های زیدیده از پیروان کثیر النوی می باشند. آنان عقاید مشابهی با سلیمانیه یکی دیگر از فرقه های زیدیه دارند. در اسلام و کفر عثمان توقف و تردید دارند. در مسائل اعتقادی مشرب اعتزال و در فروع فقهی بیش تر پیرو ابو حنیفه هستند. گروهی از آنان نیز پیرو شافعی یا مذهب شیعه می باشند؛ بهجه الآمال، ج۱، ص ۹۵؛ ملل و نحل، ج۱، ص ۱۶۱)

* امام باقر علیه السلام می فرماید: پس از ظهور بسیاری به حضرت اعتراض خواهند کرد و خواهند گفت: ایشان پسر پیغمبر نیست مگر می شود پسر پیغمبر اینقدر با شدت برخورد کند؟! (غیبت نعمانی ص ۲۳۱)

(البته حضرت بنا بر روایات اول اتمام حجت می کند اما بعد از اتمام حجت توبه های دروغین آنها را نخواهد پذیرفت کما اینکه علی علیه السلام قرآن به نیزه کردن های آن منافقان را نپذیرفت).

راه نجات:

با توجه به مطالب فوق برای اینکه در زمان ظهور دچار انحراف نشویم و نستعیذبالله در صف اعداء قرار نگیریم باید به نکات ذیل توجه کنیم:

الف) قرائت صحیح از اسلام به ویژه آشنایی با سیره رسول اکرم و جایگاه امامت (که البته نیازمند مطالعات پیوسته و دقیق است و در این زمینه مطالعه کتاب سنن النبی علامه طباطبایی ره و شروح موجود بر زیارت جامعه کبیره توصیه می شود)

چه اینکه قرائت ها و انتظارات غلط بحران ساز می شوند به عنوان نمونه؛ توقعاتی که بزرگان یهود و نصاری قبل از ظهور از پیامبر اسلام داشتند عبارتند از:

۱- این پیامبر جدید از نسل بنی‌اسرائیل باشد.

۲- تابع شریعت آنان باشد.

۳- تصدیق کننده‌ی آنان باشد.

۴- یار و یاور و پشتیبان آن باشد.

اما پس از ظهور حضرت محمد بزرگان یهود و نصاری دریافتند که هیچکدام از این توقعات واهی آنان تحقق نیافت لذا نبوت وی را منکر شدند و این در حالی بود که وی را شناسایی کردند همانگونه که فرزندان خود را می شناختند. “الذین آتیناهم الکتاب یعرفونه کما یعرفون ابناءهم”(بقره ۱۴۶)و (انعام ۲۰) (کسانی که به آنان کتاب دادیم او را (پیامبر اسلام ) می شناسند همانطور که فرزندان خود را می شناسند. “و ما تفرق الذین اوتو الکتاب الا من بعد ما جاءتهم البینه”(البینه ۴) (کسانی که به آنها کتاب دادیم متفرق نشدند مگر پس از اینکه برای آنان دلیل روشنی، بر نبوت رسول ،خدا آمد. لذا در برابر پیامبر ایستادگی کردند.

ب) باید بدانیم که بنا بر آیه تطهیر و سایر ادله امام عج، معصوم و مصون از گناه و خط است و لذا فهم و عمل حضرت ملاک است؛ بنابراین اگر در پاره ای از موارد قرائت ما از دین با قرائت حضرت عج متفاوت بود باید نگاه خود را اصلاح کنیم.

ج) رعایت تقوا و توسل و گریه به درگاه خداوند جهت توفیق یاری حضرت عج.

د) الگوگیری از یاران باوفا و صادق پیامبر و اهل بیت به ویژه اباالفضل العباس(علیهم السلام)

ه) باید بدانیم قتل و کشتارهایی که حضرت راه می اندازد آنقدرها هم زیاد نیست اما چون در مقطعی از زمان اتفاق می افتد که بشریت جنگ های بسیاری را پشت سر گذاشته شاید مردم از روی خستگی بی تابی می کنند اما به هر حال شمشیر حضرت زیر پرچم عدل است و این کشتار بعد از اتمام حجت است و مقتولینش ظالمینی هستند که جز شمشیر درمان دیگری ندارند.

و) باید بدانیم حضرت مسائلی را می داند که ما از آن بی خبریم چه این که حضرت باطن ها را می داند و بر حسب همان هم عمل خواهد نمود در این زمینه مطالعه داستان خضر و موسی(علیهما السلام) بسیار راه گشاست.

انتهای پیام/

ندای اصفهان