محمدحسین جعفریان:

به گزارش تیم رصد مبارکه نا، اما گذشته از این شوخی‌ها در برخی موارد این افراط و تفریط چنان گل درشت شده و توی ذوق می زند که روزنامه نگاری چون مرا وادار می‌کند دست به قلم شوم و تذکری بدهم.

در خبرها آمده بود که یک مؤسسه وابسته به وزارتخانه‌ای فرهنگی به کارمندان خانم خود دستور اکید اداری داده که همه شان از لباس فرم (که گویا نوعی مانتوی خاص است) استفاده کنند و آنها هم که چادریند ملزم به برداشتن آن در محیط کار و داشتن همان لباس فرمند!
در قدم اول امثال من که عمری شعار و تبلیغ حجاب برتر را شنیده‌اند و سعی کرده‌اند برای لااقل نزدیکان خود بر این ارزش صحه گذاشته و تشویقشان کنند، در می‌مانند یک چنین شاهکاری را کجای دلشان بگذارند؟ از طرف دیگر هنوز هم کم نیستند مراکزی که شما اگرخانم باشید و با پوشش کاملاً اسلامی هم وارد شوید، تنها بخاطر نداشتن چادر، سین جینتان می‌کنند و اغلب چادری تقدیمتان می‌شود تا پس از برگشت تحویل دهید.
این رویه در گذشته که بسیار رایج بود و برعکس دستور این مؤسسه فرهنگی، مثلاً در یک جای فرهنگی دیگر، مدیری دیگر فرمان داده بود که تمام کارمندان خانم، باید با پوشش چادر سرکار حاضر شوند ولاغیر!
انصافاً اگر این رفتارها افراط و تفریط نیست، نامش را چه باید گذاشت؟ این چه مدیریتی است که تا پایش به دفترش می‌رسد، اول از همه به فکر برداشتن یا گذاشتن چادر خانمها می‌افتد؟ چرا با این رفتارها سبب می‌شوید مردم در خفا به شما بخندند.
آخر اینکه نمی‌شود هر چهار سال که رئیس جمهور یا حتی کمتر، هر دو سه سال که وزیر و مدیری در جایی عوض شد، برای پوشش کارمندان تصمیم جدیدی گرفته شود. اینکه دیگر با بخشنامه و فرمان ملوکانه و دستور و بگیر و ببند حل نمی‌شود.
مردم بازیچه ما نیستند که سالها با آنان سخن از حجاب برتر بگوییم و دلیل و برهان بیاوریم و بعد یک شبه همه چیز از این رو به آن رو شود.
مادران ما حجابی داشتند که با آن نقش کامل خود رادر خانه و اجتماع بازی می‌کردند. با همان چادرها به خیابانها آمدند و پا به پای مردان در تظاهراتها مقابل دژخیمان شاه ایستادند و چه بسا شهید هم شدند. بعد یک عده از شما با افراط و اجبار کاری کردید که فرزندان و دختران همان مادران از حجاب رویگردان شدند.
به جای تبیین درست الزامات چنین پوششی، بخشنامه‌ای و دستوری جلو رفتید. از آن سو دشمنان هم بیکار ننشستند و به لطایف الحیل برخی از دختران ما را فریفتند. اما تأکید بر حفظ حجاب اسلامی به شکل شرعی آن، خواست غالب جامعه بود.
در این میان بسیاری یا بر سیاق مادران ماندند و چادرهایشان را حفظ کردند و یا بعد به این جمع اضافه شدند.
حالا چطور شده جایی که علی القاعده باید کارش ترویج و تبیین الزامات این نوع پوشش و براستی حجاب برتر باشد، ناگهان از آن سوی بام می‌افتد؟ نه به آن شوری شور، نه به این … خدایا به مردم ما صبر بده!