دسترسی ها

– گذشت ۱۵ سال مي‌تواند تغييرات زيادي در ايران ايجاد كند… من چنين چيزي را نمي‌توانم تضمين بدهم. باور من اين است كه در ۱۵ سال، در يك كشور اتفاقاتي مي‌افتد. اگر به ايران امروز نگاه كنيد، مي‌بينيد كه كشوري داراي مردمي با تحصيلات است كه پيشتر با همه كشورهاي منطقه از جمله اسرائيل روابطي دوستانه داشت. مي‌دانيد كه سرزمين پارس، تاريخي طولاني دارد و واقعيت اين است كه اين جوانان كه ۲۵‌درصد آنان بيكار هستند، آينده مي‌خواهند. اگر به تهران برويد، من نبوده‌ام ولي دوستان من كه رفته‌اند به من گفته‌اند كه جوانان به دنبال گوشي‌هاي هوشمند هستند و مي‌خواهند بخشي از دنيا باشند. من نمي‌دانم تا ۱۵ سال ديگر چه اتفاقي مي‌افتد جز اينكه مي‌دانم اتفاقات زيادي روي مي‌دهد. مسئله اينجاست كه شما نمي‌توانيد تغيير را خلق كنيد بلكه بايد احتمالات را بيازماييد… كسي هم نمي‌توانست تصور كند كه وقتي نيكسون به چين رفت، در اين كشور چه روي مي‌دهد.

– اگر ما به اين توافق پشت كنيم، يك پيام به افراط‌گرايان در ايران مي‌فرستيم و آنان احساس خوبي خواهند كرد و كسي نمي‌داند كه در انتخابات بعدي چه بر سر روحاني مي‌آيد. توان بالقوه روحاني و ظريف براي مذاكره با غرب و رسيدن به جمع‌بندي از قضاوت من با دشواري‌هاي زيادي روبه‌رو بود.

– ظريف در مقامي نبود كه درباره چنين مسائلي مذاكره كند هر چند كه من تلاش زيادي كردم تا اين موضوعات را طرح كنم ولي وي چنين اختياراتي نداشت. با اين حال، هم روحاني و هم ظريف به روشني گفته‌اند كه با توافق، آماده هستند كه درباره موضوعات منطقه‌اي صحبت كنند… مي‌دانيد ظريف اين هفته در امارات در ديدار با خاندان بن زايد چه گفت؟ وي خواستار ديدار با سعودي‌ها شده است. آنها به دنبال مذاكره براي مناسباتي متفاوت هستند. من نمي‌دانم كه آيا اين اقدامات مؤثر خواهد بود.

– پس از سال پانزدهم آنها را رها نخواهيم كرد، زيرا آنها بايد پيش از پايان تحريم‌ها پروتكل الحاقي را تصويب كنند و اگر اين كار را نكنند، توافق را نقض كرده‌اند.

اين توافق همچنين شامل تدابير منحصر به فردي است كه براساس آن يك كشور مثلاً امريكا در صورتي كه از توافق راضي نباشد، مي‌تواند به شوراي امنيت برود و به تنهايي مي‌تواند براي رأي‌گيري درباره بازگشت تحريم‌ها شوراي امنيت را در شرايط اجبار قرار دهد.

– قرار است ۱۵۰ بازرس ديگر به كشور ايران بروند كه قرار است در دفتري در ايران كار كنند.

– اصلاً قرار نيست آنها (ايراني‌ها) ۱۵۰ ميليارد(دلار) بگيرند و اصولاً موضوع ۱۵۰ ميلياردي در كار نيست كه برخي‌ها آن را مطرح كرده‌اند. اين ميزان حتي ۱۰۰ميليارد هم نيست. ميزان پول واقعي كه آنان مي‌توانند به آن دست يابند چيزي كمي بيشتر از ۵۰ ميليارد دلار است. علت نيز اين است كه بخشي از اين پول‌ها در قالب قرار‌دادها در دست چين است. بخشي از اين پول صرف وام‌هاي عمل نكرده بانكي مي‌شود. از ديگر سو، هيچ مقدار از اين۵۰ ميليارد دلار نيز در بانك‌هاي امريكايي نگهداري نمي‌شود.

– وزير امور خارجه فرانسه تا چند روز ديگر به ايران مي‌رود. وزير تجارت فرانسه چند روزي است كه در ايران است، آلمان‌ها تا چند روز ديگر به آنجا مي‌روند. در رفتن به ايران شتابزدگي وجود دارد.

– توافق اتمي با ايران مربوط به امنيت روزانه و ساختار احتمالي آينده در خاورميانه مي‌شود كه همه مي‌دانند اكنون چه مشكلاتي دارد… البته نمي‌گويم كه اين مسئله حتماً اتفاق مي‌افتد و پيامد آن خواهد بود، ولي مي‌دانيم خاورميانه‌اي كه امروز در آتش است، با اين توافق قابل‌مديريت‌تر است و پتانسيل‌هاي بيشتري را براي مقابله با مشكلات به ما مي‌دهد، خواه حوثي‌هاي يمن باشد، داعش در سوريه و عراق باشد، تا اينكه هيچ توافقي در كار نباشد.

– كشورهاي خليج فارس نزديك به ۱۳۰ ميليارد دلار در سال خرج ارتش‌هاي خود مي‌كنند، عربستان سعودي ۸۰ ميليارد دلار هزينه مي‌كند، اين ميزان هزينه براي ايران ۱۵ ميليارد دلار است. از اين رو، بايد به اين فكر كنيد كه چه چيزي در حال روي دادن است؟ مسئله اينجاست كه بسياري از اين كشورها ابزارهاي زيادي مانند اف شانزده‌ها، موشك‌ها و دفاع موشكي دارند ولي نيروي انساني كافي كه آماده نبرد باشند، بايستند و با افراد بد مقابله كنند، در اختيار ندارند. از اين روست كه ما اكنون در چارچوب آموزشي و افزايش توانمندي كار مي‌كنيم، زيرا چنين كاري واقعاً مي‌تواند معادله را در منطقه تغيير بدهد.

– چند ماه پيش كه يك محموله از سوي ايران راهي يمن بود، خيلي زود با همتاي خود تماس گرفتم و گفتم كه اين امر مي‌تواند باعث يك رويارويي جدي شود و ما آن را تحمل نمي‌كنيم. وي نيز در مدت زماني بسيار كوتاه با من تماس گرفت و گفت قرار نيست اين محموله به زمين برسد يا از آب‌هاي بين‌المللي خارج شود و بعد راهي كشور خودشان شد. ما محموله سلاح ايران را كه راهي سودان بود تا بعد به دست ايران برسد، دنبال كرديم. از اين رو، ما تلاش‌هاي عمده‌اي را دنبال مي‌كنيم و به صورتي چشمگير، اين تلاش‌ها را عقب رانده‌ايم تا از اين دست فعاليت‌ها جلوگيري شود.