دسترسی ها

در جلسه علنی روز سه‌شنبه مجلس شورای اسلامی جزئیات ماده واحده طرح الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته‌ای در صحن علنی مجلس قرائت شد.

پیش از بررسی جزئیات این طرح، مجلس جلسه غیرعلنی داشت.

طرح الزام، از محور گفتگوی نمایندگان در جلسه غیرعلنی بود.

پس از آغاز جلسه علنی، تعدادی از نمایندگان در جایگاه هیات رئیسه با لاریجانی گفتگو می‌کردند که مجید انصاری معاون پارلمانی رئیس جمهور نیز به جمع آنان اضافه شد.

رئیس مجلس شورای اسلامی پس از اصرار انصاری مبنی بر صحبت در صحن علنی، گفت: ما دو ساعت داریم صحبت می‌کنیم که مشکل کشور حل شود، آقاری انصاری هم اصرار دارد نکته‌اش را بگوید؛ دولت با این طرح مخالف است.

علیرغم مخالفت دولت، نمایندگان با ۲۱۳ رای موافق، ۱۰ رای مخالف، ۶ رای ممتنع از مجموع ۲۴۴ نماینده حاضر در مجلس طرح الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته‌ای را به تصویب رساندند.

متن کامل طرحی که امروز جرئیات آن به تصویب نمایندگان رسید، بدین شرح است:

بر اساس ماده واحده این طرح در راستای صیانت از منافع ملی و رعایت مقررات پادمان معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای هر گونه نتایج مذاکرات هسته ای با کشورهای ۱+۵ در صورتی معتبر است که الزامات زیر به صورت شفاف رعایت شود:

۱. لغو تحریم ها باید به طور یکجا و کامل در متن توافقنامه درج شده و در روز آغاز اجرای تعهدات جمهوری اسلامی ایران، انجام شود.

۲. آژانس بین المللی انرژی اتمی در چارچوب توافقنامه پادمان مجاز به انجام نظارت های متعارف از سایت های هسته ای و دسترسی به اماکن نظامی، امنیتی و حساس غیر هسته ای، اسناد و دانشمندان ممنوع است و باید مصوبات شورای عالی امنیت ملی رعایت شود.

۳. هیچ محدودیتی برای کسب دانش و فناوری صلح آمیز هسته ای و تحقیق و توسعه پذیرفته نیست و باید مصوبات شورای عالی امنیت ملی رعایت شود.

بر اساس تبصره ۱ این طرح، بر اساس اصول ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی نتایج مذاکرات باید به مجلس ارائه شود.

همچنین طبق تبصره ۲ این طرح، وزیر امور خارجه موظف است روند اجرای توافقنامه را هر شش ماه یک بار به مجلس گزارش دهد.

کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هر شش ماه یک بار گزارش روند حسن اجرای توافقنامه را به نمایندگان مجلس ارائه می کنند.

به گزارش مهر، بر اساس اصل ۷۷ قانون اساسی، عهدنامه ها، مقاوله نامه ها قراردادها و موافقت های بین المللی باید به تصویب مجلس برسد.

همچنین طبق اصل ۱۲۵ قانون اساسی امضای عهد نامه ها، مقاوله نامه ها، موافقتنامه ها و قراردادهای دولت ایران با سایر دولت ها و همچنین امضای پیمان های مربوط به اتحادیه های بین المللی پس از تصویب مجلس با رئیس جمهور یا نماینده قانونی اوست.