دسترسی ها

به گزارش خبر نگار پایگاه خبری تحلیلی  مبارکه نا به نقل از صاحب نیوز – یادداشت تحریریه/ بوی طراوت آب به  مشام می رسد وانتظار پرنده هایی که همچنان وفادارانه ماندند تا مرهمی باشند بر لب های ترک خورده زاینده رود به سر رسید و صدای پای آب جانی دوباره به نصف جهان بخشید.این سالها چه بی رحمانه بین مردم اصفهان با یار دیرینه شهرشان فاصله افتاد تا چیزی جز پیکر بی جان رودی ۴هزار ساله برای یک شهر باقی نماند.

زاینده رود مدتهاست برای جاری شدن در دل شهر موزه ایران و رسیدن به پلهای چند صد ساله باید ۷خان رستم را طی کند و امسال به فاصله ی دو ماه چشم انتظاری اصفهانی ها برای دیدن آب به سر رسید تا پس از مدتها شادی و نشاط  کوچ کرده از اصفهان با زمزمه آب دوباره به نصف جهان باز گردد و اصفهان سال تازه را در کنار رودی پر آب به جشن بنشیند.

هرچندقرار بر این بود تا پس از مدت زمان کوتاه یک ماهه جاری بودن آب در پاییز امسال اصفهان با بازگشایی مجدد آب در اسفند ماه شاهد جریان این رود به مدت ۴ ماه باشد اما تصمیمهای ریز و درشتی که این سالها سدی شد در برابر ورود آب به اصفهان این بار هم تنها ۲۰روز مهلت برای جاری ماندن آب را صادر کرده است تا همچنان شادی جاری شدن آب در اصفهان نه تنها برای مردم بلکه برای کشاورزانی که در فراق این رود هستی و زندگی خود را از دست دادند زود گذر باشد.

هرچند اصفهان در سالهای گذشته بی مهری های زیادی را به چشم دید و هرچند نگاههای برخوردار زخم های زیادی بر تن پایتخت فرهنگ و تمدن ایران زمین بر جای گذاشت که سالهای سال هم مرهمی برایش پیدا نمی شود  اما هنوز هم نه تنها مردم اصفهان بلکه همه آنهایی که دیدن زنده رود خشک در میانه ی این شهر برایشان سخت است و قدم گذاشتن عابران پیاده بر شانه ها و لب های ترک خورده این رود دلشان را می آزارد امید به تصمیم های دولتان بسته اند تا شاید نام رودخانه فصلیبه همان زاینده رود همیشه زنده تغییر پیدا کند.