دسترسی ها

به گزارش مبارکه نا به نقل ازایرنا،«راجر کوهن» ستون نویس روزنامه نیویورک تایمز در این تفسیر افزوده است: ماه مه گذشته در مطلبی در همین روزنامه نوشتم که نوعی «خوشبینی غیرمنطقی» بر آسمان گفت وگوها با

ایران و قدرت های اصلی جهان سایه افکنده است.

حال که توافق بدست نیامده و گفت وگوها برای 7 ماه دیگر تمدید شده است، نباید اجازه دهیم «بدبینی غیرمنطقی» بر ادامه گفت وگوها حاکم شود.

ظرف یک سال مذاکره، مانعی فرو ریخته و زخم کهنه 35 ساله التیام یافته است، البته این دستاورد عظیم به خودی خود ضامن موفقیت نیست و افراد بسیاری وجود دارند که قویا مشتاق هستند دشمنی و عداوت ها باقی بماند.

کوهن ادامه داده است: اکنون باید پذیرفت که دیپلماسی یک سازش سخت و نه یک نتیجه مطلوب را محقق می کند و باید پذیرفت دانش فنی که ایران بدست آورده، تخریب شدنی نیست.

ایران امضا کننده پیمان منع گسترش سلاح های کشتار جمعی(ان پی تی) به امر و فرمان اسرائیل که امضا کننده این پیمان نیست، هرگز از حق خود در این پیمان برای «استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای چشم پوشی نخواهد کرد».

کوهن به گروه 1+5 توصیه کرده است: حقیقت این است که باید با ایران توافق کنید، برنامه هسته ای این کشور امروز همان حس عمیق میهن پرستانه را در دل ایرانیان ایجاد کرده است که ملی شدن صنعت نفت در دهه 1950 در دل همین مردم ایجاد کرد.

ملی شدن نفت منجر به وقوع یک کودتای انگلیسی – آمریکایی شد که هرگز از حافظه تاریخی ملت ایران فراموش نخواهد شد و اکنون مطالبه برای اضمحلال برنامه هسته ای ایران را باید از همین منشور نگریست.

محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران نیز اعلام کرده است: شما اگر یک بازی صفر – صفر می خواهید، محکوم به شکست خواهید بود.

طرح یک سری اهداف ناممکن؛ در واقع کلمه رمزی برای دعوت به یک جنگ دلخواه است.

نویسنده نیویورک تایمز ادامه داده است: در اینجا باید تندروهای «نه گو» را «آرام» کرد. اصرار بر تشدید تحریم ها، کاری فوق العاده احمقانه است و مذاکرات را خواهد شکست و امکان دارد اوباما را به وتوی مصوبه کنگره در این زمینه ترغیب کند که در این صورت رییس جمهوری آمریکا در داخل این کشور از نگاه مردم متهم به «سلطنتی تصمیم گرفتن» شود.

اوباما هم در پاسخ به این زمزمه ها خواهد گفت که این زمزمه ها اختصاص به کتب تاریخی دارد و اهمیتی به آن نمی دهد.

از زاویه ای دیگر، ایران با آمریکا دارای منافع مشترک در افغانستان و عراق است و در یک خاورمیانه خشونت زده، جمهوری اسلامی نسبتا جزیره ثبات است.

از دیگر سو، امریکا با شمار زیادی از رقبای راهبردی خود از جمله روسیه دارای تعاملات تجاری است. خاورمیانه در یک بحران گرفتار شده و تفاهمی هرچند سرد میان آمریکا و ایران، امکان می دهد نقشه منطقه از نو ترسیم شود.

کوهن نوشته است: آیا بازهم دلیل دیگری برای توجیه مطلوب بودن یک توافق هسته ای وجود دارد؟ که پاسخ آن بلی است، زیرا ایران آخرین بازار اقتصادی نوظهور بزرگ و قابل ملاحظه ای در اقتصاد جهانی است که فرصت های سرشاری دارد.