دسترسی ها

5 نفری که پرونده کاری و برنامه‌هاشان روی میز وزیر علوم است و چشم انتظار تصمیم فرجی دانا که حکم ریاست مهمترین دانشگاه ایران را برای کدامیک می زند. انتخاب رئیس دانشگاه تهران که بعد از رفتن فرهاد رهبر (ریاست وقت دانشگاه) در بهمن ماه سال گذشته کلید خورد، همچنان در قفل گیر کرده و بسیاری منتظر اشاره وزیر علوم هستند که دور آخر را بچرخاند و در دفتر ریاست را به روی یک نفر باز کند. دانشگاه تهران پس از 72 سال فعالیت، این روزها در انتظار معرفی سی و دومین رئیس از میان افرادی چون محمد رحیمیان از دانشکده فنی، حسین حسینی از دانشکده دامپزشکی و مدیر کل دفتر گسترش وزارت علوم، محمد حسین امید سرپرست دانشگاه تهران، محمود نیلی احمد آبادی از دانشکده فنی و محمود کمره‌ای است.

محرمانه شدن اخبار پیرامون انتخاب رئیس دانشگاه تهران هم ماجرای جالبی شده است. هیچ یک از اعضای شورای منتخبان دانشگاه تهران حرف نمی زنند و رئیس شورا هم سربسته جواب خبرنگاران را می دهد. منصور خلیلی عراقی در آخرین اظهار نظرش پس از پایان دومین جلسه شورای منتخبین انتخاب ریاست دانشگاه تهران اعلام کرد که برنامه‌های گزینه های پیشنهادی ریاست دانشگاه تهران به صورت مکتوب و محرمانه به وزیر علوم ارایه شده تا وی پس از بررسی، رئیس دانشگاه تهران را مشخص و به شورای انقلاب فرهنگی معرفی کند. به گفته او تصمیم‌گیری اصلی با دکتر فرجی داناست و هیچ یک از 51 عضو شورای منتخبان از نتیجه رای گیری آخرین جلسه اطلاعی ندارند.
مهم نیست چه کسی انتخاب شود!
چرا انتخاب رئیس دانشگاه تهران پروسه‌ای طولانی داشت؟ چرا این انتخاب مهم است؟ اهمیت دانشگاه تهران و انتخاب ریاست آن برای چیست؟ دکتر صادق زیباکلام، استاد دانشگاه تهران معتقد است که مسأله مهم این نیست که استادان، رئیس جدید را انتخاب می‌کنند یا دولت. مسأله اساسی استقلال دانشگاه هاست که متاسفانه پایمال شده و توسط شورای انقلاب فرهنگی و وزارت علوم از بین رفته است. او می افزاید: اصلا مهم نیست که چه کسی انتخاب می شود و پس از تایید شورای انقلاب فرهنگی از وزیر علوم حکم ریاست این دانشگاه را می گیرد.این عضو هیأت علمی دانشگاه تهران در پاسخ به اینکه پیشنهاد انتخاب رئیس دانشگاه توسط شورایی از استادان دانشگاه، استقلال بخشی به دانشگاه‌ها نیست؟ می گوید: این یک گام بسیار اولیه و کوچک است وقتی رئیس دانشگاه قدرت و اختیاری ندارد و همه اختیارات دست شورای انقلاب فرهنگی و وزارت علوم هست، چه فرقی می کند که رئیس را استادان دانشگاه یا دولت انتخاب کرده اند. زیباکلام درباره اینکه چرا انتخاب رئیس دانشگاه تهران چنین جنجال‌برانگیز شده است، معتقد است: دانشگاه تهران، شکل پرستیژی دارد و بسیاری معتقدند که جایگاه رئیس دانشگاه تهران از وزیر علوم هم بالاتر است در دوران قبل از انقلاب نیز همینطور بود و رئیس دانشگاه تهران از بسیاری وزرا و مسوولان بالاتر بود، اکنون هم رئیس دانشگاه تهران از نظر پرستیژ جایگاه مهمتری دارد تا وزیر.
شیوه انتخاب به روال گذشته برگردد
اگرچه وزیر علوم بنا را به انتخاب رئیس دانشگاه به شیوه شورایی گذاشت اما خبرگزاری فارس به نقل از یک منبع آگاه از ایرادات حقوقی اعضای شورای‌ انقلاب ‌فرهنگی به فرجی‌دانا در این شکل انتخابی خبر داد. در آخرین جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی، با توجه به ایرادات حقوقی و ساختاری موجود در شیوه شورایی کردن انتخاب رؤسای دانشگاه‌ها اعتراضاتی توسط اعضای شورا با نگاه‌های مختلف، مطرح شد. گویا استدلال‌های فرجی‌دانا هم نتوانست اعضای شورا را قانع کند و مقرر شد که نحوه انتخاب رؤسای دانشگاه‌ها به روش گذشته بازگردد یعنی به انتخاب شخص وزیر علوم. عبدالوحید فیاضی عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس درباره این شکل از انتخاب می گوید: از همان ابتدا که این بحث انتخاب شورایی مطرح شد گفتم که مکانیزم انتخاب رئیس دانشگاه یک امر ابداعی و سلیقه‌ای نیست و باید با مجوز شورای عالی انقلاب فرهنگی و براساس موازین قانونی انجام شود. اگر بناست شکل آن تغییر کند باید از سوی یک مرجع قانونی مورد تایید قرار بگیرد.
او درباره شیوه انتخاب شورایی معتقد است: شیوه قابل تامل است چون به خرد جمعی توجه دارد اما آسیب های خودش را دارد چرا که در انتخاب رئیس دانشگاه، پارامترهای زیادی دخیل است و یکی از آنها خرد جمعی است، نکات دیگری هم باید لحاظ شود تا از نظر سیستمی، مشکلی ایجاد نکند.
باز هم علوم انسانی کاره ای نیست!
سوابق علمی 5 گزینه ریاست دانشگاه تهران نشان می دهد که سهم علوم فنی از همه بالاتر است. محمد رحیمیان، محمود کمره ای و محمود نیلی‌احمدآبادی از دانشکده فنی، حسین حسینی از دانشکده دامپزشکی و محمدحسین امید از پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، نامزدهای نهایی ریاست دانشگاه تهران اعلام شده‌اند. دکتر ابراهیم فیاض، استاد دانشگاه تهران با انتقاد از این وضعیت می گوید: متاسفانه فنی‌ها غالب هستند و علوم انسانی که در اصل مدیریت قرار می‌گیرد آنهم در دانشگاه پیچیده‌ای چون دانشگاه تهران، کاره‌ای نیست. او ادامه می دهد: دوره، دوره علوم فنی هاست و آنها مواجهه ساده ای با دانشگاه دارند، بسیار ساده نسبت به مسایل نگاه می کنند و ممکن است که دانشگاه تهران از این جهت ضربه بخورد.
وی با بیان اینکه دانشگاه تهران در حوزه علوم انسانی کشور جایگاه مهمی دارد، می‌گوید: اگر تحول در علوم انسانی و اسلامی سازی علوم انسانی و رابطه آن با ابعاد مختلف سیاستگذاری را می خواهیم، دانشگاه تهران می بایست پیشگام شود چرا که استادان بزرگ در دانشگاه تهران کرسی دارند.
فیاض در پاسخ به اینکه روند معرفی رئیس دانشگاه تهران را چطور می بینید؟ می گوید: دانشگاه تهران، دانشگاه مادر است و یک هزار و 500 هیأت علمی دارد که بسیاری از آنها صاحب نظرند بنابراین هر سیاستگذاری که داشته باشد خود به خود به دانشگاه های دیگر هم سرایت می کند یا از منظر رقابت یا اینکه آموزش عالی عموما اولویت انتخاب را به دانشگاه تهران می دهد. به گفته او دانشگاه تهران محور سیاستگذاری در وزارت علوم است، سیاستگذاری درباره دانشگاه تهران در همه ابعاد سیاسی، آموزشی، فرهنگی، اقتصادی یعنی سیاستگذاری در کل دانشگاه های ایران به صورت غیرمستقیم.
او با بیان اینکه قبل از انقلاب هم چنین بوده و دربار در انتخاب رئیس دانشگاه تهران دخالت داشت، خاطرنشان می‌کند: انتخاب رئیس دانشگاه تهران حساسیت برانگیز است چون الگوی سایر دانشگاه‌های کشور است.
منبع:قدس آنلاین