دسترسی ها

به گزارش مبارکه نا و به نقل از دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله العظمی‌ خامنه‌ای، استفتاء از رهبر انقلاب درباره ترویج خرافه در شب اول ربیع را منتشر کرد که در ادامه می‌آید:

احياء مناسبتهاى دينى – اعیاد و مناسبت‌ها

س 1464: آيا انشاى عقد اخوّت در ايّامى غير از روز عيد غدير خم جايز است؟

ج: انحصار آن به روز مبارک عيد غدير خم معلوم نيست هرچند اولى‏ و احوط است.

س 1465: آيا واجب است عقد اخوّت به همان صيغه مشهور اجرا شود يا اينکه اجراى آن به هر لغتى صحيح است؟

ج: رعايت صيغه خاصى که وارد شده هرچند اولى‏ است ولى تعيّن آن احراز نشده است.

س 1466: نظر حضرت‏عالى راجع به عيد نوروز چيست؟ آيا همانند عيدهايى که مسلمانان آنها را جدى مى‏گيرند مثل عيد فطر و قربان، از نظر شرعى ثابت شده است يا اينکه فقط روز مبارکى محسوب مى‏شود مثل روز جمعه و مناسبتهاى ديگر؟

ج: هرچند نصّ معتبرى مبنى بر اينکه عيد نوروز از اعياد دينى يا ايام مبارک شرعى‏ باشد، وارد نشده است، ولى جشن گرفتن و ديد و بازديد در آن روز، اشکال ندارد، بلکه از اين جهت که صله رحم مى‏باشد مستحسن است.

س 1467: آيا آنچه راجع به عيد نوروز و فضيلت و اعمال آن وارد شده، صحيح است؟ آيا انجام آن اعمال (اعم از نماز و دعا و غيره) به قصد ورود جايز است؟

ج: انجام آن اعمال به قصد ورود، محل تأمل و اشکال است، بله انجام آنها به قصد رجاء و اميد مطلوب بودن، اشکال ندارد.

س: چند سالى است در شب اول ماه ربيع‌الاول حركتى در بعضى مساجد باب شده است شائبه بدعت و يا ترويج نوعى خرافه در آن مى‌رود، ماجرا از اين قرار است كه در شب اول ماه ربيع‌الاول از حدود نيمه شب تا اذان صبح افرادى كه غالباً خانم‌ها هستند با در دست داشتن شمع پشت درب مساجد مراجعه و با كوبيدن به درب مساجد و خواندن اذكارى توسل جسته و حاجات خود را طلب مى‌نمايند، البته اين عمل را تا هفت مسجد ادامه مى‌دهند و خصوصاً اين حال توسل در هنگام اذان صبح به اوج خود مى‌رسد و معتقد هستند بدينوسيله اتمام ماه صفر و آمدن ماه ربيع‌الاول را خبر مى‌دهند نظر حضرتعالى در اين باره چيست؟

ج: عمل مذكور مستند روايى ندارد و شيوه‌اى قابل تأييد نيست. اگر چه اصل اذكار و ادعيه و طلب حاجات از خداوند متعال عمل پسنديده‌اى است، لكن اشكال در شيوه عمل به نحو ياد شده است، آقايان علماى اعلام (دامت افاضاتهم) و مؤمنين (ايدهم الله تعالى) با پند و اندرز و موعظه و نصيحت از رواج چنين رفتارهايى كه چه بسا ممكن است منتهى به وَهْن مذهب گردد، جلوگيرى نمايند.