درکشورهای غربی که خود را حامی حقوق بشر و آزادی بیان و رسانه می دانند این نوع از آزادی تنها درحد یک ژست روشنفکرانه باقی مانده است،دراین کشورها هیچ نویسنده ای نمی تواند از مسایلی همچون اوضاع وخیم مردم مظلوم فلسطین،هولوکاست و … سخن به میان آورد و انتشار مطالبی مخالف سیاست های این کشورها عواقب بسیار بدی برای خالق اثر به همراه دارد.

بان کی مون،دبیرکل سازمان ملل متحد درگزارش اخیر خود به شورای حقوق بشر سازمان ملل خواستار آزادی مهدی کروبی و میر حسین موسوی ازسوی دولت ایران شد،مون عدم طرح اتهام و نبود امکانات پزشکی در حصر خانگی سران فتنه را نقض جدی قانون بشر اعلام کرده و از رییس جمهور ایران خواست که به شعارهای انتخاباتیش عمل کرده و آزادی را به مردم ایران برگرداند.

اما دخالت های دبیرکل سازمان ملل به همین جا ختم نشد و وی مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران رابه نقض آزادی بیان و آزادی رسانه ها متهم کرد،دراین گزارش نگرانی اصحاب رسانه در مورد تعطیلی روزنامه ها،سایت ها،وبلاگ ها و… درایران، نوعی بی توجهی به حق قانونی هر شهروند ایرانی دانسته شده که دولت ایران نیز هیچ تلاشی برای رفع این محدودیت های غیراصولی انجام نداده است.

دربخش بعدی گزارش دبیرکل سازمان ملل، مون پارافراتر ازانتقادات سیاسی وفرهنگی گذاشته و بحث قضایی اعدام را که درزمره یکی از قوانین اساسی اسلام محسوب شده مطرح می کند، اعدام بیش از 500 تن از زندانیان ایرانی که اغلب آنها به دلیل جرایم مواد مخدر راهی زندان شده اند، یکی دیگر از انتقادات وارده به جمهوری اسلامی ایران بود.
البته پس از رسانه ای شدن این اتهامات و ادعاهای مداخلاجویانه بسیاری از مقامات و مسئولین ایرانی از جمله علی اکبرولایتی،مشاور مقام معظم رهبری در اموربین الملل ،علاالدین بروجردی،رییس کمیسیون امنیت ملی مجلس ملی و…گزارش حقوق بشری بان کی مون را دخالت آشکار در مسایل داخلی ایران دانسته وبه وی توصیه کردند که به جای ادعاهای بی اساس به انقلاب اسلامی، کشتار بی رحمانه مسلمانان در آفریقای مرکزی و وضعیت زندان های آمریکارا در سایر کشورها مورد انتقاد قراردهد.

درواقع انگشت اتهام نقض حقوق بشر درحالی به سوی ایران نشانه رفته که فجایع دهشتناکی در زندان گوانتانامو و دیگرزندان های آمریکا در سایر کشورها درحال وقوع است و زندانیان این زندان ها از کمترین حقوق انسانی برخوردارنیستند اما سازمان ملل که داعیه دفاع از حقوق بشرش گوش جهانیان را کر کرده، کوچکترین اقدامی دراین زمینه انجام نداده است، ضمن اینکه درکشورهای غربی که خود را حامی حقوق بشر و آزادی بیان و رسانه می دانند این نوع از آزادی تنها درحد یک ژست روشنفکرانه باقی مانده است،دراین کشورها هیچ نویسنده ای نمی تواند از مسایلی همچون اوضاع وخیم مردم مظلوم فلسطین،هولوکاست و … سخن به میان آورد و انتشار مطالبی مخالف سیاست های این کشورها عواقب بسیار بدی برای خالق اثر به همراه دارد.

البته این اولین و آخرین گزارش سازمان ملل درمورد نقض حقوق بشر درایران نیست پیش ازاین نیز گزارش های متعددی ازسوی بان کی مون و احمدشهید،گزارشگر ویژه سازمان ملل منتشر شده که در هرکدام ازآنها اتهامات مختلفی درحوزه آزادی های سیاسی، قضایی، فرهنگی به ایران وارد شده است ضمن اینکه بحث نقض حقوق بشر و دخالت غرب درمسایل داخلی ایران محدود به گزارش های حقوق بشر سازمان ملل نمی شود،درسفر اشتون، مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپابه تهران، وی دراقدامی مداخله آمیز با فعالان زن فتنه 88 دیدار و با آنها گفت وگوکرد، درواقع بحث مداخله و ادعاهای بی اساس علیه نقض حقوق بشردرایران به یک سنت دیرینه درمیان کشورهای غربی بدل شده است که هرازگاهی شاهد انتشار یکی ازاین ادعاها ازسوی سازمان ها و مقامات غربی هستیم.

درپایان گفتنی است تنها راه مقابله با رشد و گسترش این ادعاها و نفوذ آن به سایر حوزه ها از جمله مذاکرات هسته ای ایران و 5+1، علاوه بر انتشار بیانیه و پیگیری حقوق پایمال شده ایران در پی این اتهامات، باید تبلیغات رسانه ای گسترده ای در شفاف سازی عملکرد نظام جمهوری اسلامی ایران برای افکارعمومی و هم چینن تقویت دیپلماسی عمومی را در دستورکارقرارداد.

منبع: شفاف