نقش پذيري زنان و ايجاد تحول با تاكيد بر سيره حضرت زينب كبري(س)؛

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مبارکه نا، هماره زنان نقش راهبردی را در حرکت های اجتماعی می توانند ایفا کنند. در اجتماع و سیاست حضور زن خیلی جدی تلقی نمی شود حتی در کشورهای مترقی به معنای لیبرالش زنان نمیتوانند جایگاه های کلیدی را کسب کنند.

گاها زنان این تاثیر خود را فراموش می کنند و تلقی اداره امور خانه را از یک زن نمونه دارند. که البته این خودش مساله مهمی است. اداره یک خانه آنقدر مهم است که بزرگان ما گفته اند از دامن زن است که مردان به معراج می روند. تربیت فرزندان صالح و سالم و تعامل احسن با همسر خود زمینه ی تحولی چشمگیر را در جامعه ایجاد میکند.

نقش زن در خانه بسیار جدی و اثر گذار است. تا آنجا که مربیان تربیتی میگویند تربیت از قبل انعقاد نطفه شروع میشود و مادر با تزکیه میتواند زمینه تربیت نوزاد را به نحو شایسته فراهم کند.

اما نقش زنان به فضای خانه منحصر نمی شود بلکه زمینه های دیگری هم دارد. آنچه که حائز اهمیت باشد این است که نقش زنان چه قدر میتواند اساسی و زمینه ساز مستقیم تحولات اجتماعی باشد. زنان قطعا توانایی های اختصاصی دارند که در کنار مردان این تحولات مفید و موثر است.

اگر به سیره معصومین نگاهی داشته باشیم و زندگی معصومین را بسان سیره ای منسجم بدانیم در خواهیم یافت که بزنگاه هایی در سیره عملی بوده است که در جامعه کاری از مردان و اولیاء خدا ساخته نبوده است اساسا قدرت نفوذ و عمل آنها بالقوه شده بوده است. یکی از این بزنگاه های تاریخی دوران خانه نشینی علی (علیه السلام) است که فاطمه زهرا (سلام الله علیها) با بصیرت و شجاعت در دفاع حاکمیت ولایی بر می آید و اگر نبود فریادهای فاطمه و دفاع ایشان از امام زمان خویش میتوان گفت دشمنان اهل بیت(علیهم السلام) مسیر را به انحراف می کشاندند. و آنچه میخواستند را از مسلمانان مصادره میکردند.

فاطمه زهرا به عنوان یک زن نمونه که در تربیت فرزندان خود به نحو شایسته موفق بوده است اینبار در یکی از کلیدی ترین عرصه های انحراف اجتماعی نقش ایفا میکند تا این انحراف و کجروی به صلاح خود باز گردد.

پرده دیگری که در سیره ی اهل بیت(علیهم السلام) وجود دارد در صحنه کربلاست. آنجا که کار امام به ظاهر یکسره شد و حتی جان امام سجاد(علیه السلام) هم در خطر بود. بارها شنیده ایم و خوانده ایم زینب کبری قهرمانانه روز عاشورا را مدیریت میکردندو بعد از حادثه که نیاز است حرکت اصلاحی اباعبدالله به گوش مردم برسد به عنوان یک رسانه تاثیرگذار به بهترین روش ها و بیانی فصیح خطبه هایی میخواند تا دشمن زمانه خود را رسوا کند.

زینب کبری بعد از حادثه کربلا هم سرپست یک کاروان بود و هم مبلغ و حلقه ی وصل مکتب از امام حسین به امام سجاد(علیه السلام) خطبه های حضرت زینب بیدار کننده دلهای غافل مردم شد و صراحت و شجاعت ایشان رسوا کننده یزید میشود تا آنجا که یزید تصمیم میگیرد خود را نیز ناراحت از این واقعه نشان دهد و خود را مبرا کند. واقعه کربلا برای یک زنی چون زینب قطعا بسیار ملال آور بود ولی زینب چون پای مکتب در میان است از پای در نمی آید و تا اخرین لحظه خود را وفادار به امام خویش می داند. وقتی مکتب را زنده میکند، آنجاست که آرام میگیرد چنانکه میگویند دیگر لبخند به لبهای زینب خشک شده بود. دیگر میتوانست به آرامش برای برادر و عزیزانش عزاداری کند.

حتی در کاخ یزید پس از رسوای انحطاط یزید مجلس روضه ای به پا میکند و برای عزیزانشان سوگواری میکند. براستی چگونه یک زن میتواند تمام احساسات خود را در راه مکتب خویش به کار گیرد و دورانی که مردان آن قوم سر به نی هستند مردانه مبارزه کند. قطعا زنان جامعه ما به الگو پذیری از زینب کبری و فاطمه زهرا(سلام الله علیهما) توانسته اند انقلاب اسلامی را در جهان به اثبات برسانند. اگر نبودند زنانی که زینب را مراد خود میدانسته چگونه تحمل داشتند جگر گوشه هاشان در میدان های نبرد سر به تیغ شوند.

امروز نیز که هجمه های دشمنان روزافزون است نیاز به زنانی داریم تا با تمام قوا دشمنی ها را خنثی کنند. زنانی که در عرصه های خود سازی و اصلاح خود به اصلاح جامعه روی می آورند تا بتوانند جامعه ای را در خور امام زمان(عج) ایجاد کنند. براستی که به حق حکومت جهانی موعود نیاز به زنانی مجاهد و بصیر دارد. همانطور که در روایات آمده است بخش قابل توجهی از نیروهای کلیدی حضرت در عصر ظهور زنانند. قطعا زنان باید همتی بیش را پیش بگیرند و آن این است که هم مردانی سلحشور عالم و آگاه و مومن را تقدیم امام عصر (عج) کنند و هم خود را بسازند و از همه مهمتر جامعه را به ظهور نزدیک کنند.

انتهای پیام/

صاحب نیوز