دسترسی ها

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مبارکه نا به نقل از صاحب نیوز، انحراف در جامعه یکی از جدی ترین مسائل پیش روی هر حکومتی می باشد. اینکه انحراف در جامعه چگونه شکل می گیرد؟ چگونه ساختار می یابد و همگی میشود مسائلی است که جامعه شناسان به تفصیل بدان پرداختند.

انحراف شقوق مختلفی دارد، اما آنچه مهم است انحراف میتواند نارسایی جدی را در درون اداره جامعه و آرامش مردم و نشاط دستگاه ها داشته باشد. مثال آنکه گفته اند دیوانه ای سنگی را در چاه انداخت را همه می دانند. اگر انحراف در جامعه هر چند ناخواسته و بدون آگاهی ایجاد شود، جامعه در همه ابعاد آن مختل می شود.نظم اجتماعی به هم می ریزد و حتی متفکرین و دانایان دچار تضاد اجتماعی خواهند شد.

انحراف را میتواند در بعد فکری به این معنا کرد که هرگاه در جامعه افراد نسبت به مبانی مقبول جامعه و قوانین و معارف فاصله بگیرند به هر اندازه این فاصله بیشتر باشد انحراف بعد گسترده تری را یافته است.

در بعد عملی و رفتاری هم چنین است هر چه رفتارهای ناسازگار و غیرعادی بیشتر شود انحراف در بعد عمل گسترده تر شده است.
از این مقدمه که بگذریم آنچه مبرهن می باشد،چنین است که در جامعه انحراف وجود دارد حال امام معصوم(ع) چگونه میتواند این انحرافات را کنترل کند؟ قطعا جواب این سوال میتواند مقاله ای مطول باشد ولی در اینجا بنا هست با نگرش به یک داستان تاریخی در زندگی نورانی امام یازدهم به تبیین این مساله پرداخت.

قطعا در جوامع اینکه بخواهیم دستوری،قوانینی و ضابطه مند و کیفری انحراف را هدایت کنیم کاری دشوار و گاه نشدنی است. مهمترین نهادی که می تواند بیشترین کنترل را موضوع انحراف داشته باشد خانواده می باشد.خانواده خودکنترلی دارد. همواره اعضای خانواده و در راس آن پدر سعی دارد اهل خانه را نسبت به انحرافات مقاوم کند.

امام معصوم به عنوان نقش هدایتگر قطعا واقفند که استفاده از شیوه های تنبیهی در جلوگیری از انحراف نمیتوان گام جدی برداشت. در تاریخ هست، در عصر امام حسن عسکری(علیه السلام) فردی از بزرگان و اهل فکر در صدد بر آمد تا کتابی بنویسد با موضوع تناقضات قرآن. این فرد بسیار راست کردار و باهوش و البته کج فهم بود و به این نمی اندیشید که با انتشار این کتاب به دین و قرآن ضربه بزند صرفا برای او مساله ای ایجاد شده بود.

خبر این انحراف به امام حسن عسکری(علیه السلام) رسید. بالطبع حضرت باید نسبت به این موضوع واکنش نشان می دادند، چرا که کافی بود برخی از مسائل پیش روی این فرد به عوام جامعه منتقل میشد آنگاه دیگر انحرافات به صورت فکری و رفتاری در بدنه جامعه اوج میگرفت.حضرت به یکی از دوستان خود میگویند برو پیش این مرد و به او بگو تو که دنبال تناقضات هستی شاید معنی دو آیه را خوب نفهمیدی که تصور آن را داری که تناقض وجود دارد. این را بگو از قول خودت.

این فرد چنین کرد. عالم مفصل به فکر فرو رفت و بعد اصرار داشت که بفهمد این کلام را چه کسی به او گفته است. در آخر دوست حضرت فاش کرد که حضرت گفته اند. مرد عالم فکر کرد و در نهایت گفت حضرت درست می فرمایند. متقاعد شد و از کار خود دست کشید.

شیوه حضرت بسیار راهگشاست در جلوگیری از انحرافات دوستان کج فهم غیرمغرض. چرا که ما در جامعه شاهد چنین افرادی هستیم. که گاهی تابعینی هم به دنبال خود دارند. اگر از همان اول به دنبال درگیری و بگیر و ببند باشیم انحراف نهادینه خواهد شد.

آنچه در بالا آمد اشاره دارد به یکی از خدمات امام یازدهم در جریان ثبات و استمرار جریان دینی.
مسلم است انحراف همیشه وجود دارد، اما در دوره پس از حضرت که امام دوازدهم در پشت پرده غیبت می باشند چگونه جامعه میتواند از انحرافات فاصله بگیرد.
امامان فرموده اند، تبعیت از علماست. اما سوال وقتی جدی میشود که اگر در جامعه عالمان دین به عنوان پیشتازان آن جامعه دچار انحراف شدند چه باید کرد؟

اینجاست که وظیفه مومنان است با دقت و بررسی و فهمی عمیق امام جامعه خود را برگزینند.طعا طبق فرمایش معصوم در دوران فتنه گون آخر الزمان و عصر غیبت حق مانند خورشید پشت ابر تابان است.

آنچه ما امروز در جامعه جهانی می بینیم انحراف از حرکت اسلامی به عنوان های مختلف شاخه تکفیری می باشد. تکفیری هایی که توانسته اند در جامعه با تبلیغات طرفدارانی را گرد آورند. وظیفه علمای راسخ است که آنان را افشا سازند همانطور که آیت الله سیستانی مرجع اعلای عراق چنین کردند.در جامعه ایران شیعی و اسلامی نیز ممکن است علمایی دچار انحرافاتی شوند که وظیفه مومنانی که مرض قلبی ندارند آن است که آنان را بشناسند و دیگران را اگاه سازند.

علمایی که شاید در تعبد به برخی مناسک دینی ظاهری مقید تر داشته باشند اما جامعه را به انحراف بکشانند. قطعا وقتی می دانیم پشت سر این همه کشتار توسط تکفیری ها وهابیت هست و پشت سر وهابیت آمریکا است. بالطبع عالمی که از آمریکا حمایت دارد باید بدان شک کرد. همانطور که در زمان غیبت صغری شلمغانی که مورد تایید حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) بود به انحراف کشیده شد. کسی که در آن دوره کتبش در خانه شیعیان به عنوان کتب منبع موجود بود.و پس از انحراف مورد غضب حضرت قرار گرفت، قطعا در زمان ما هم ممکن است چنین اتفاقی بیفتد که وظایف شیعیان به عنوان حامیان امین جامعه اسلامی است که دچار فتنه آن علما نشوند چرا که قطعا در دو دنیا محاکمه خواهند شد.

سید محمدحسین اخوان

انتهای پیام/